table of contents
truncate(2) | System Calls Manual | truncate(2) |
NAZWA¶
truncate, ftruncate - ustawia długość pliku
BIBLIOTEKA¶
Standardowa biblioteka C (libc, -lc)
SKŁADNIA¶
#include <unistd.h>
int truncate(const char *path, off_t length); int ftruncate(int fd, off_t length);
truncate():
_XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* Od glibc 2.12: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200809L
|| /* glibc <= 2.19: */ _BSD_SOURCE
ftruncate():
_XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* Since glibc 2.3.5: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
|| /* glibc <= 2.19: */ _BSD_SOURCE
OPIS¶
Funkcje truncate() i ftruncate() powodują, że zwykły plik nazwany za pomocą path lub do którego odnosi się fd, jest docinany do długości dokładnie length bajtów.
Jeśli plik był wcześniej większy od tego rozmiaru, dodatkowe dane są tracone. Jeśli plik był wcześniej mniejszy, jest powiększany, a odczyt z nowej części zwróci bajty null („\0”).
Przesunięcie pliku nie ulega zmianie.
Jeśli rozmiar pliku się zmieni, aktualizowane są pola st_ctime i st_mtime pliku (odpowiednio: czas ostatniej zmiany statusu i czas ostatniej modyfikacji; zob. inode(7)), a bity trybu set-user-ID i set-group-ID mogą być wyczyszczone.
Przy ftruncate(), plik musi być otwarty do odczytu; przy truncate(), plik musi być zapisywalny.
WARTOŚĆ ZWRACANA¶
Po pomyślnym zakończeniu zwracane jest zero. Po błędzie zwracane jest -1 i ustawiane errno, wskazując błąd.
BŁĘDY¶
Dla truncate():
- EACCES
- Brak praw do przeszukiwania na składowej ścieżki lub nazwany plik nie jest zapisywalny przez użytkownika (zob. też path_resolution(7))
- EFAULT
- Argument path wskazuje poza przydzieloną procesowi przestrzeń adresową.
- EFBIG
- Argument length jest większy, niż maksymalny rozmiar pliku. (XSI)
- EINTR
- Wywołanie zostało przerwane przez procedurę obsługi sygnału, w trakcie zablokowania w oczekiwaniu na ukończenie; zob. fcntl(2) i signal(7).
- EINVAL
- Argument length jest ujemny lub większy, niż maksymalny rozmiar pliku.
- EIO
- Podczas aktualizacji i-węzła wystąpił błąd wejścia/wyjścia.
- EISDIR
- Wskazana nazwa pliku jest nazwą katalogu.
- ELOOP
- Natrafiono na zbyt wiele dowiązań symbolicznych podczas tłumaczenia ścieżki.
- ENAMETOOLONG
- Składowa ścieżki przekroczyła 255 znaków lub cała ścieżka przekroczyła 1023 znaków.
- ENOENT
- Plik wskazywany przez nazwę nie istnieje.
- ENOTDIR
- Składowa ścieżki nie jest katalogiem.
- EPERM
- System plików nie obsługuje powiększenia pliku poza jego aktualny rozmiar.
- EPERM
- Operacja zablokowana, z powodu zapieczętowania pliku (ang. file seal); zob. fcntl(2).
- EROFS
- Podany plik znajduje się na systemie plików przeznaczonym tylko do odczytu.
- ETXTBSY
- Plik jest plikiem wykonywalnym, który jest obecnie wykonywany.
W przypadku ftruncate() stosują się te same błędy, lecz zamiast nieprawidłowości dotyczących ścieżki path, tu błędy będą dotyczyć deskryptora pliku fd:
- EBADF
- fd nie jest prawidłowym deskryptorem pliku.
- EBADF lub EINVAL
- fd nie jest otwarty do zapisu.
- EINVAL
- fd nie wskazuje na zwykły plik lub obiekt pamięci dzielonej POSIX.
- EINVAL lub EBADF
- Deskryptor pliku fd nie jest otwarty do zapisu. POSIX zezwala na, a przenośne aplikacje powinny obsługiwać, oba błędy w tym przypadku (błędem w Linuksie jest EINVAL).
WERSJE¶
Detale w OPISIE dotyczą systemów zgodnych z XSI. W systemach, które nie są zgodne z XSI, standard POSIX zezwala na dwa typy zachowań w przypadku ftruncate(), gdy length przekracza długość pliku (proszę zauważyć, że truncate() w ogóle nie jest wspomniane w takim środowisku): albo zwrócenie błędu, albo zwiększenie pliku. Podobnie jak większość implementacji Uniksa, Linux podąża za wymaganiem XSI na natywnych systemach plików. Jednak niektóre nierodzime systemy plików nie zezwalają na używanie truncate() i ftruncate() do zwiększenia pliku poza jego aktualną długość: istotnym przykładem w Linuksie jest tu VFAT.
Na niektórych architekturach 32-bitowych, sygnatura wywołania dla tych wywołań systemowych może być zróżnicowana, z powodów opisanych w syscall(2).
STANDARDY¶
POSIX.1-2008.
HISTORIA¶
POSIX.1-2001, 4.4BSD, SVr4 (first appeared in 4.2BSD).
Pierwotne linuksowe wywołania truncate() i ftruncate() nie były zaprojektowane do obsługi przesunięć dużych plików. W konsekwencji, Linux 2.4 dodał wywołania systemowe truncate64() i ftruncate64(), które potrafią obsługiwać duże pliki. Detale te są jednak ignorowane przez aplikacje używające glibc, ponieważ jej funkcje opakowujące obsługują nowsze wywołania systemowe, gdy tylko są dostępne, w sposób przezroczysty.
UWAGI¶
ftruncate() można użyć również do ustawienia rozmiaru obiektu pamięci dzielonej POSIX; zob. shm_open(3).
USTERKI¶
Błąd w pliku nagłówka w glibc 2.12 powodował, że minimalną wartością _POSIX_C_SOURCE wymaganą do ujawnienia deklaracji ftruncate() była 200809L zamiast 200112L. Poprawiono to w następnych wersjach glibc.
ZOBACZ TAKŻE¶
TŁUMACZENIE¶
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.
2 maja 2024 r. | Linux man-pages (niewydane) |