1. Manuals
  2. Tumbleweed
  3. vim
  4. vim(1)

Scroll to navigation

VIM(1) General Commands Manual VIM(1)

NAME

vim - Vi rozbudowany, edytor tekstu dla programisty

SYNOPSIS

vim [opcje] [plik ..]
vim [opcje] -
vim [opcje] -t znacznik
vim [opcje] -q [plik_b³êdu]

ex
view
gvim gview evim eview
rvim rview rgvim rgview

OPIS

Vim jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Mo¿e byæ u¿ywany do edycji wszelkiego rodzaju plików tekstowych. U¿yteczny zw³aszcza przy edycji programów.

Posiada wiele usprawnieñ w porównaniu z Vi: wielopoziomowe cofanie zmian, wiele okien i buforów, pod¶wietlanie sk³adni, edycja linii poleceñ, uzupe³nianie nazw plików, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd. Zobacz ":help vi_diff.txt" dla podsumowania ró¿nic pomiêdzy Vimem i Vi.

W czasie korzystania z Vima mo¿na uzyskaæ obszern± pomoc z systemu pomocy on-line dziêki poleceniu ":help". Zobacz rozdzia³ POMOC ON-LINE poni¿ej.

Najczê¶ciej Vim jest uruchamiany do edycji pojedynczego pliku poleceniem

vim plik

Bardziej ogólnie Vim jest uruchamiany poprzez:

vim [opcje] [lista plików]

Je¶li brak listy plików edytor rozpocznie z pustym buforem. W innym wypadku istnieje dok³adnie jedna z czterech mo¿liwo¶ci by wybraæ jeden lub wiêcej plików do edycji.

Lista nazw plików. Pierwsza nazwa bêdzie nazw± bie¿±cego pliku, który zostanie wczytany do bufora. Kursor zostanie umieszczony w pierwszym wierszu. Do kolejnych plików mo¿na przej¶æ dziêki poleceniu ":next". By otworzyæ plik, którego nazwa zaczyna siê od my¶lnika nale¿y listê plików poprzedziæ "--".
-
Plik do edycji jest wczytany ze standardowego wej¶cia. Polecenia s± odczytywane ze standardowego wyj¶cia b³êdów, którym powinien byæ terminal (tty).
Plik do edycji i pocz±tkowa pozycja kursora zale¿y od "znacznika", rodzaju etykiety goto. {znacznika} szuka siê w pliku tags, zwi±zany z nim plik staje siê plikiem bie¿±cym i wykonuje siê powi±zane polecenie. Zazwyczaj u¿ywa siê tego sposobu dla programów w C, w których wypadku {znacznik} mo¿e byæ nazw± funkcji. W efekcie plik zawieraj±cy okre¶lon± funkcjê staje siê plikiem bie¿±cym a kursor jest umieszczony na pocz±tku funkcji. Zobacz ":help tag-commands".
Zacznij w trybie quickFix. Plik [plik_b³êdów] zostaje zinterpretowany i poka¿e siê pierwszy b³±d. Je¶li brak opcji [plik_b³êdów] nazwa pliku zostanie pobrana z opcji 'errorfile' (domy¶lnie "AztecC.Err" dla Amigi, "errros.err" dla innych systemów. Do kolejnych b³êdów mo¿na przeskoczyæ dziêki poleceniu ":cn". Zobacz ":help quickfix".

W zale¿no¶ci od wywo³ania Vim zachowuje siê inaczej (program mo¿e byæ ca³y czas tym samym plikiem).

"Normalny" sposób, wszystko jest domy¶lne.
Zacznij w trybie Ex. Przejd¼ do trybu Normalnego poleceniem ":vi". Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-e".
Zacznij w trybie tylko do odczytu. W ten sposób bêdziesz chroniony przed zapisywaniem pliku. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-R".
Wersja GUI. Uruchamia nowe okno. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-g".
Wersja GUI w ³atwym trybie. Uruchamia nowe okno. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-y".
Podobnie jak powy¿ej, ale z ograniczeniami. Nie bêdzie mo¿na uruchomiæ poleceñ pow³oki lub zawiesiæ Vima. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-Z".

OPCJE

Opcje mo¿na podaæ w dowolnej kolejno¶ci, przed lub po nazwach plików. Opcje bez argumentów mo¿na ³±czyæ po pojedynczym my¶lniku.

+[num]
W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony w wierszu "num". Je¶li brak "num" kursor zostanie umieszczony w ostatnim wierszu.
+/{wzór}
W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony na pierwszym wyst±pieniu {wzór}. Zobacz ":help search-pattern" by dowiedzieæ siê jakie s± mo¿liwe wzorce wyszukiwania.
+{polecenie}
{polecenie} zostanie wykonane po tym jak wczyta siê pierwszy plik. {polecenie} jest interpretowane jako polecenie Ex. Je¶li {poleceni} zawiera bia³e znaki musi byæ umieszczone w podwójnych cudzys³owach (zale¿y to od u¿ywanej pow³oki). Przyk³ad: vim "+set si" main.c
Uwaga: Mo¿na u¿yæ do 10 poleceñ "+" lub "-c".
{plik} zostanie zinterpretowany po wczytaniu pierwszego pliku. Jest równowa¿ne -c "source {plik}". {plik} nie mo¿e zaczynaæ siê '-'. Je¶li nie podano {plik} zostanie u¿yty "Session.vim" (dzia³a tylko wtedy je¶li -S jest ostatnim argumentem).
Podobne do "-c", ale polecenie jest wykonywane tu¿ przed interpretacj± jakiegokolwiek pliku vimrc. Mo¿na u¿yæ do 10 takich poleceñ, niezale¿nie od poleceñ od "-c"
Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem dla jêzyków arabskich (edycja od prawej do lewej i arabska mapa klawiatury) ta opcja uruchamia Vima w trybie arabskim, np. ustawia siê opcja 'arabic'. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.
Tryb binarny. Ustawi siê kilka opcji, które umo¿liwi± edycjê plików binarnych lub wykonywalnych.
Kompatybilny. Ustawia opcjê 'compatible'. W ten sposób Vim bêdzie zachowywa³ siê jak Vi, nawet je¶li istnieje plik .vimrc.
Uruchom w trybie diff. Powinno siê u¿yæ dwóch, trzech lub czterech nazwy plików jako argumentów. Vim otworzy wszystkie te pliki i poka¿e ró¿nice miêdzy nimi. Dzia³a jak vimdiff(1).
-d {urz±dzenie}
Otwórz {urz±dzenie} by u¿ywaæ jako terminal. Tylko na Amidze. Przyk³ad: "-d con:20/30/600/150".
Debugowanie. Przejd¼ do trybu debugowanie wykonuj±c pierwsze polecenie ze skryptu.
Uruchom Vima w trybie Ex, dzia³a tak samo jakby wywo³ano program jako "ex".
Uruchom Vima w ulepszonym trybie Ex, dzia³a tak samo jakby wywo³ano program jako "exim".
Pierszy plan. Dla wersji GUI. Vim nie nie oddzieli siê od pow³oki w jakiej zosta³ uruchomiony. Na Amidze Vim nie jest uruchomiony ponownie by otworzyæ nowe okno. Opcja powinna byæ u¿yta kiedy Vim jest wywo³ywany przez program, który ma zaczekaæ na koniec sesji (np. mail). Na Amidze polecenia ":sh" i ":!" nie bêd± dzia³aæ.
Pierwszy plan. Dla wersji GUI. Vim nie oddzieli siê od pow³oki w jakiej zosta³ uruchomiony.
Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem FKMAP dla edycji tekstów od prawej do lewej i mapowania klawiatury Farsi, ta opcja uruchomi Vima w trybie Farsi, np. zostawi± ustawione opcje 'fkmap' i 'rightleft'. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.
Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem dla GUI ta opcja uruchomi GUI. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.
Wy¶wietli krótk± pomoc o argumentach linii poleceñ i opcjach. Potem Vim zakoñczy dzia³anie.
Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem RIGHTLEFT dla edycji od prawej do lewej oraz ma mapowanie klawiatury dla hebrajskiego, ta opcja uruchomi Vima w trybie hebrajskim, np. ustawi opcje 'hkmap' i 'rightleft'. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.
Kiedy Vim u¿ywa pliku viminfo ta opcja wska¿e jakiego pliku u¿yæ zamiast domy¶lnego "~/.viminfo". Mo¿na te¿ omin±æ u¿ycie pliku .viminfo przez podanie nazwy "NONE".
To samo co -r.
Tryb Lisp. Ustawia opcje 'lisp' i 'showmatch'.
Zmiana pliku jest niemo¿liwa. Przestawia opcjê 'write'. Mo¿na zmieniaæ zawarto¶æ bufora, ale zapisanie pliku nie jest mo¿liwe.
Opcje 'modifiable' i 'write' zostan± wy³±czone, tak wiêc zmiany w pliku oraz ich zapisanie nie s± mo¿liwe. Warto¶æ tych opcji mo¿na zmieniæ.
Tryb niekompatybilny. Przestawia opcjê 'compatible'. Dziêki temu Vim bêdzie zachowywa³ siê odrobinê lepiej, ale mniej zgodnie z Vi nawet je¶li nie istnieje plik .vimrc.
Nie powstanie plik wymiany. Odzyskanie pliku po wypadku nie bêdzie mo¿liwe. Wygodne je¶li instnieje potrzeba edycji na bardzo wolnym medium (np. dyskietce). Ten cel mo¿na osi±gn±æ tak¿e przez ":set uc=0". Mo¿na odwróciæ przez ":set uc=200".
Uruchom jako serwer edytora dla NetBeans. Zobacz dokumentacjê by dowiedzieæ siê wiêcej.
Otwórz N okien w stosie. Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla ka¿dego pliku.
Otwórz N okien obok siebie. Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla ka¿dego pliku.
Otwórz N kart. Kiedy brak N, otwórz jedn± kartê dla ka¿dego pliku.
Tryb tylko do odczytu. Zostanie ustawiona opcja 'readonly'. Ca³y czas mo¿na zmieniaæ bufor, ale bêdzie istnia³a blokada by chroniæ przed przypadkowym zapisaniem pliku. Je¶li chcesz zapisaæ plik dodaj wykrzyknik do polecenia Ex, np. ":w!". Opcja -R implikuje opcjê -n (zobacz poni¿ej). Opcja 'readonly' mo¿e zostaæ przestawiona poprzez ":set noro". Zobacz ":help 'readonly'".
Wypisz listê plików wymiany razem z informacjami o nich.
-r {plik}
Tryb odzyskiwania danych. Plik wymiany zostanie wykorzystany do odzyskania gwa³townie przerwanej sesji. Plik wymiany to plik z tak± sam± nazw± co plik oryginalny z dodanym ".swp". Zobacz ":help recovery".
Tryb cichy. Rozpoczêty tylko kiedy uruchomiony jako "Ex" lub opcja "-e" zosta³a podana przed opcj± "-s".
-s {skrypt}
Zostanie wczytany plik {skrypt}. Znaki w pliku zostan± zinterpretowane jakby by³y wpisywane. To samo mo¿na osi±gn±æ poprzez polecenie ":source! {skrypt}". Je¶li osi±gniêto koniec pliku zanim edytor zakoñczy³ dzia³anie, dalsze znaki odczytywane s± z klawiatury.
Przekazuje Vimowi nazwê terminalu jakiego u¿ywasz. Wymagane tylko wtedy je¶li nie dzia³a automatycznie. Powinien byæ to terminal znany Vimowi (builtin) lub zdefiniowany w plikach termcap lub terminfo.
U¿yj poleceñ z pliku {vimrc} w czasie uruchamiania. Wszystkie inne mo¿liwe pliki uruchamiania zostan± pominiête. U¿ywaj do edytowania plików specjalnych. Mo¿na pomin±æ tak¿e wszystkie mo¿liwe pliki uruchamiania poprzez podanie nazwy "NONE". Zobacz ":help initialization" by poznaæ wiêcej szczegó³ów.
U¿yj poleceñ z pliku {gvimrc} w czasie uruchamiania GUI. Wszystkie inne mo¿liwe pliki uruchamiania GUI zostan± pominiête. Mo¿na pomin±æ tak¿e wszystkie mo¿liwe pliki uruchamiania GUI poprzez podanie nazwy "NONE". Zobacz ":help gui-init" by poznaæ wiêcej szczegó³ów.
Tryb gadatliwy. Wypisz wiadomo¶ci o tym jaki pliki s± wczytywane i o informacjach pobieranych i dodawanych do pliku viminfo. Opcjonalny argument N jest warto¶ci± 'verbose'. Domy¶lnie 10.
Uruchom Vima w trybie Vi, tak jakby program by³ nazwany "vi". Ma znaczenie tylko wtedy je¶li program nazwany jest "ex".
Wszystkie wci¶niêcia klawiszy, a¿ do zakoñczenia dzia³ania programu, s± zapisywane w {plik} . U¿yteczne je¶li chce siê stworzyæ skrypt do u¿ycia z "vim -s" lub ":source!". Je¶li {plik} istnieje, znaki s± dopisywane.
Podobnie do -w, ale istniej±cy plik jest nadpisywany.
U¿yj szyfrowania podczas zapisywania plików. Zostaniesz poproszony o podanie klucza.
Nie ³±cz z serwerem X. Skraca czas uruchamiania w terminalu, ale tytu³ okna i schowek nie bêd± wykorzystywane.
Uruchom Vima w ³atwym trybie, tak jakby program zosta³ wywo³any "evim" lub "eview". Vim bêdzie zachowywa³ siê bardziej jak edytor kliknij-i-wpisz.
Tryb ograniczony. Zachowuje siê jakby nazwa programu zaczyna³a siê od "r".
--
Oznacza koniec opcji. Argumenty po tej opcji bêd± traktowane jak nazwy plików. U¿ywa siê do otwierania plików, których nazwy zaczynaj± siê od '-'.
Wy³±cznie GTK GUI: wypisz ID okna na standardowe wyj¶cie.
Wy¶wietl informacjê o pomocy i zakoñczy, to samo co"-h".
Potraktuj nazwy plików dos³ownie i nie rozwi±zuj kwantyfikatorów. Nie ma znaczenia na Uniksach gdzie pow³oka rozwi±zuje kwantyfikatory.
Pomiñ ³adowanie wtyczek. Implikowane przy -u NONE.
Po³±cz siê z serwerem Vima i edytuj w nim resztê plików podanych jako argumenty. Je¶li nie znaleziono serwera zostanie zg³oszony b³±d a pliki zostan± otwarte w bie¿±cym Vimie.
--remote-expr {wyra¿enie}
Po³±cz z serwerem Vima, rozwi±¿ w nim {wyra¿enie} i wypisz rozwi±zanie na standardowe wyj¶cie.
--remote-send {klawisze}
Po³±cz z serwerem Vima i wy¶lij do niego {klawisze}.
--remote-silent
Tak samo jak -remote, ale bez ostrze¿enia kiedy nie znaleziono serwera.
--remote-wait
Tak samo jak -remote, ale Vim nie zakoñczy dopóki pliki pozostan± otwarte.
--remote-wait-silent
Tak samo jak --remote-wait, ale bez ostrze¿enie kiedy nie znaleziono serwera.
Wypisz nazwy wszystkich serwerów Vima jakie mo¿na znale¼æ.
U¿yj {nazwa} jako nazwy serwera. Wykorzystane dla bie¿±cego Vima o ile nie po³±czone z argumentem --remote, wtedy jest to nazwa serwera do po³±czenia.
Wy³±cznie GTK GUI: U¿yj mechanizmu GtkPlug by uruchomiæ gvima w innym oknie.
Wypisz informacjê o wersji i zakoñcz.

POMOC ON-LINE

By rozpocz±æ wpisz ":help" w Vimie Wpisz ":help temat" by uzyskaæ pomoc na okre¶lony temat. Przyk³ad: ":help ZZ" by uzyskaæ pomoc na temat polecenia "ZZ". U¿yj <Tab> i CTRL-D aby uzupe³niæ tematy (":help cmdline-completion"). W plikach pomocy istniej± znaczniki by u³atwiæ skakanie z jednego miejsca do innego (rodzaj linków hipertekstowych, zobacz ":help"). Mo¿na w ten sposób zobaczyæ ca³± dokumentacjê, np. ":help syntax.txt".

PLIKI

/usr/share/vim/vim91/doc/*.txt
Dokumentacja Vima U¿yj ":help doc-file-list" aby uzyskaæ pe³n± listê.
/usr/share/vim/vim91/doc/tags
Plik znaczników s³u¿y do znajdowania informacji w plikach dokumentacji.
/usr/share/vim/vim91/syntax/syntax.vim
Globalne uruchamianie pod¶wietlania sk³adni.
/usr/share/vim/vim91/syntax/*.vim
Pliki sk³adni dla ró¿nych jêzyków.
/usr/share/vim/vimrc
Globalny plik uruchamiania Vima
~/.vimrc
Osobiste parametry uruchamiania Vima
/usr/share/vim/gvimrc
Globalne uruchamianie gvima.
~/.gvimrc
Osobiste parametry uruchamiania gvima.
/usr/share/vim/vim91/optwin.vim
Skrypt u¿ywany w poleceniu ":options", dobry sposób do przegl±dania i ustawiania opcji.
/usr/share/vim/vim91/menu.vim
Globalne uruchamianie menu gvima.
/usr/share/vim/vim91/bugreport.vim
Skrypt s³u¿±cy do tworzenia raportów o b³êdach. Zobacz ":help bugs".
/usr/share/vim/vim91/filetype.vim
Skrypt do wykrywania typu pliku wed³ug jego nazwy. Zobacz ":help 'filetype'".
/usr/share/vim/vim91/scripts.vim
Skrypt do wykrywania typu pliku wed³ug jego zawarto¶ci. Zobacz ":help 'filetype'".
/usr/share/vim/vim91/print/*.ps
Pliku u¿ywane do drukowania PostScriptu.

Naj¶wie¿sze wiadomo¶ci na stronie Vima:
<URL:http://www.vim.org/>

ZOBACZ TAK¯E

vimtutor(1)

AUTOR

Vim zosta³ napisany przez Brama Moolenaara z du¿± pomoc± innych osób. Zobacz ":help credits" w Vimie.
Vim bazuje na Steviem, nad którym pracowali: Tim Thompson, Tony Andrews i G.R. (Fred) Walter. Ma³o ju¿ zosta³o z oryginalnego kodu.

B£ÊDY

Prawdopodobne. Zobacz ":help todo" by poznaæ listê znanych problemów.

Pamiêtaj ¿e pewna ilo¶æ problemów, które mog± byæ uznawane przez niektórych ludzi za b³êdy s± w rzeczywisto¶ci spowodowane wierno¶ci± w odtwarzaniu zachowania Vi. Je¶li s±dzisz, ¿e inne rzeczy s± b³êdami "poniewa¿ Vi robi to inaczej", powiniene¶ przyjrzeæ siê bli¿ej plikowi vi_diff.txt (lub wpisaæ ":help vi_diff.txt" w Vimie). Sprawd¼ tak¿e opis opcji 'compatible' i 'cpoptions'.

2006 kwi 11