NAZWA¶

file — określa typ pliku

SKŁADNIA¶

file [-bcdEhiklLNnprsvzZ0] [--apple] [--extension] [--mime-encoding] [--mime-type] [-e testname] [-F separator] [-f namefile] [-m magicfiles] [-P name=value] file ... file -C [-m magicfiles] file [--help]

OPIS¶

This manual page documents version 5.32 of the file command.

file sprawdza każdy ze swoich argumentów, próbując go sklasyfikować. Istnieją trzy zestawy testów, które są wykonywane w następującej kolejności: testy systemu plików, testy liczb magicznych i testy języka. Pierwszy test zakończony powodzeniem powoduje wypisanie typu pliku.

The type printed will usually contain one of the words text (the file contains only printing characters and a few common control characters and is probably safe to read on an ASCII terminal), executable (the file contains the result of compiling a program in a form understandable to some UNIX kernel or another), or data meaning anything else (data is usually “binary” or non-printable). Exceptions are well-known file formats (core files, tar archives) that are known to contain binary data. When modifying magic files or the program itself, make sure to preserve these keywords. Users depend on knowing that all the readable files in a directory have the word “text” printed. Don't do as Berkeley did and change “shell commands text” to “shell script”.

Testy systemu plików są oparte o sprawdzanie wartości zwracanej przez funkcję systemową stat(2). Program sprawdza, czy plik jest pusty oraz czy jest jakiegoś rodzaju plikiem specjalnym. Powinno się dać rozpoznać wszystkie rodzaje plików występujące w danym systemie (gniazda, dowiązania symboliczne lub nazwane potoki (FIFO), w systemach które je zaimplementowały), o ile te rodzaje plików będą zdefiniowane w systemowym pliku nagłówkowym <sys/stat.h.>

Testy liczb magicznych służą do sprawdzania plików, które zawierają dane w określonym formacie. Dobrym tego przykładem jest wykonywalny plik binarny (skompilowany program) a.out, którego format jest zdefiniowany w <elf.h,> <a.out.h> i prawdopodobnie <exec.h> in the standard include directory. These files have a “magic number” stored in a particular place near the beginning of the file that tells the UNIX operating system that the file is a binary executable, and which of several types thereof. The concept of a “magic” has been applied by extension to data files. Any file with some invariant identifier at a small fixed offset into the file can usually be described in this way. The information identifying these files is read from the compiled magic file /usr/share/misc/magic.mgc, or the files in the directory /usr/share/misc/magic if the compiled file does not exist. In addition, if $HOME/.magic.mgc or $HOME/.magic exists, it will be used in preference to the system magic files.

Jeśli plik nie pasuje do żadnego z wpisów w pliku liczb magicznych, dokonywane jest sprawdzenie czy jest to plik tekstowy. Rozpoznawane są zestawy znaków: ASCII, ISO-8859-x, 8-bitowe rozszerzenia ASCII niezgodne z ISO (używane w systemach Macintosh i IBM PC), Unicode w kodowaniu UTF-8, Unicode w kodowaniu UTF-16 oraz EBCDIC. Sprawdzane są zakresy i ciągi bajtów, które stanowią drukowalny tekst w każdym z tych zestawów znaków. Jeśli plik przejdzie któryś z tych testów, zgłaszany jest odpowiadający mu zestaw znaków. Pliki w ASCII, ISO-8859-x, UTF-8 oraz w rozszerzeniach ASCII są identyfikowane jako “text”, gdyż mogą być one na ogół czytane na dowolnym terminalu; pliki w UTF-16 i EBCDIC stanowią jedynie "character data" (dane znakowe), gdyż jeśli zawierają one tekst, tekst ten wymaga przed przeczytaniem konwersji. Dodatkowo, file będzie próbował określić inne charakterystyki plików tekstowych. Jeśli wiersze są zakończone znakami CR, CRLF lub NEL, zamiast standardowego uniksowego LF, zostanie to zgłoszone. Zostaną również zidentyfikowane pliki zawierające wbudowane sekwencje unikowe lub wielokrotnego drukowania.

Po określeniu przez file zestawu znaków używanego w pliku tekstowym, spróbuje on odgadnąć w jakim języku plik został napisany. Testy językowe składają się z poszukiwań określonych łańcuchów znakowych (por. <names.h)> that can appear anywhere in the first few blocks of a file. For example, the keyword .br indicates that the file is most likely a troff(1) input file, just as the keyword struct indicates a C program. These tests are less reliable than the previous two groups, so they are performed last. The language test routines also test for some miscellany (such as tar(1) archives).

Plik, który nie może zostać określony jako jako zapisany w jednym z powyższych zestawów znaków, jest po prostu określany jako "data" (dane).

OPCJE¶

--apple

Causes the file command to output the file type and creator code as used by older MacOS versions. The code consists of eight letters, the first describing the file type, the latter the creator.

-b, --brief

Nie podaje nazw plików na początku wierszy wynikowych (tryb skrócony).

-C, --compile

Zapisuje plik wynikowy magic.mgc, który zawiera wstępnie przetworzoną wersję pliku lub katalogu.

-c, --checking-printout

Powoduje sprawdzenie wydruku przetworzonej postaci pliku magicznego. Jest to zwykle używane w połączeniu z -m, aby odpluskwić nowy plik liczb magicznych przed jego zainstalowaniem.

-d

Wypisuje wewnętrzne informacje debugowania na standardowe wyjście błędów.

-E

W przypadku błędów systemu plików (np. nie znaleziono pliku) nie obsługuje błędu jako normalnego wyniku i nie kontynuuje działania, jak wymaga norma POSIX, lecz wyświetla błąd i wychodzi.

-e, --exclude nazwa-testu

Wyłącza test o nazwie nazwa-testu z listy testów, przeprowadzanych w celu określenia typu pliku. Poprawne nazwy testów to:

apptype

Typ aplikacji EMX (tylko na EMX).

ascii

Różne typy plików tekstowych (ten test stara się odgadnąć kodowanie tekstu, niezależnie od opcji "encoding").

encoding

Różne kodowania tekstowe do testów magicznych soft.

tokens

Ignorowane w celu zachowania kompatybilności wstecznej.

cdf

Wypisuje szczegóły plików Compound Document File.

compress

Wyszukuje i zagłębia się w pliki skompresowane.

elf

Wypisuje szczegóły pliku ELF, zakładając że włączone są testy magiczne soft i odszukano magiczne elf.

soft

Sprawdza z plikami magicznymi.

tar

Examines tar files.

text

Synonim ‘ascii’.

--extension

Wyświetla listę prawidłowych rozszerzeń dla znalezionego typu pliku, rozdzielonych ukośnikiem.

-F, --separator separator

Używa podanego łańcucha jako separatora między nazwą pliku a zwróconym wynikiem pliku. Domyślnie jest to ":".

-f, --pliki-od nazwa-pliku

Odczytuje nazwy testowanych plików z nazwa-pliku (po jednym w wierszu) przed listą argumentów. Obecna musi być albo nazwa-pliku albo przynajmniej jeden argument będący nazwą pliku; aby testować standardowe wejście, należy użyć argumentu "-" jako nazwy pliku. Proszę zauważyć, że nazwa-pliku nie jest rozwijana, a nazwy plików są przetwarzane przy wystąpieniu tej opcji przed wszystkimi innymi opcjami. Pozwala to na przetworzenie wielu list plików z różnymi argumentami wiersza polecenia, w tym samym wywołaniu file. Z tego powodu, jeśli chce się ustawić ogranicznik, konieczne jest zrobienie tego przed podaniem listy plików, np. " -F @ -f nazwa-pliku ", zamiast: " -f nazwa-pliku -F @ ".

-h, --no-dereference

opcja powoduje, że nie zachodzi podążanie za dowiązaniami symbolicznymi (w systemach, które obsługują dowiązania symboliczne). Jest to domyślne zachowanie, jeśli nie zdefiniowano zmiennej środowiskowej POSIXLY_CORRECT.

-i, --mime

Powoduje, że polecenie file wypisuje łańcuchy typów mime, zamiast tradycyjnych nazw czytelnych dla użytkownika. Stąd, pojawić się może "text/plain; charset=us-ascii", zamiast "ASCII text".

--mime-type, --mime-encoding

Jak -i, lecz wypisuje jedynie określone element(y).

-k, --keep-going

Nie zatrzymuje się po pierwszym dopasowaniu. Kolejne dopasowania będą poprzedzone łańcuchem "\012- " (aby osiągnąć znak nowego wiersza, proszę skorzystać z opcji -r). Wygrywa najsilniejszy wzór magiczny (patrz opcja -l).

-l, --list

Pokazuje listę wzorców i ich siłę posortowanych malejącą według siły magic, która jest używana do dopasowania (zobacz też opcję -k).

-L, --dereference

Powoduje, że program podąża za dowiązaniami symbolicznymi, tak jak w przypadku opcji ls(1) (w systemach obsługujących dowiązania symboliczne) o identycznej nazwie. Jest to domyślne zachowanie, jeśli zdefiniowano zmienną środowiskową POSIXLY_CORRECT.

-m, --plik-magiczny pliki-magiczne

Podaje alternatywną listę plików i katalogów zawierających magię. Może być to pojedynczy plik lub rozdzielona dwukropkami lista plików. Jeśli razem z plikiem lub katalogiem zostanie znaleziony skompilowany plik magiczny, zostanie użyty zamiast pliku lub katalogu.

-N, --no-pad

Nie wyrównuje nazw plików tak, aby wynik wyglądał lepiej.

-n, --no-buffer

Wymusza opróżnienie standardowego wyjścia po sprawdzeniu każdego pliku. Jest to przydatne wyłącznie przy sprawdzaniu listy plików. Opcja jest przeznaczona do programów oczekujących wyniku z typem plików, pozyskanego z potoku.

-p, --preserve-date

W systemach obsługujących utime(3) lub utimes(2), stara się zachować czas dostępu analizowanych plików, aby udać, że file nigdy ich nie odczytało.

-P, --parameter nazwa=wartość

Ustawia różne limity parametrów.

Nazwa	Domyślnie	Opis
indir	15	recursion limit for indirect magic
name	30	use count limit for name/use magic
elf_notes	256	maks. liczba przetw. węzłów ELF
elf_phnum	128	max ELF program sections processed
elf_shnum	32768	maks. liczba przetw. sekcji ELF
regex	8192	limit długości dla przeszukiwań wyr. reg.
bytes	1048576	maks. liczba bajtów do odczytu z pliku

-r, --raw

Nie tłumaczy niedrukowalnych znaków na \ooo. Zwykle file tłumaczy znaki niedrukowalne na ich postać ósemkową.

-s, --pliki-specjalne

Normalnie, file próbuje czytać i określać rodzaj pliku jedynie dla tych argumentów, które są plikami zgłoszonymi przez stat(2) jako zwykłe pliki. Pozwala to uniknąć problemów, gdyż czytanie plików specjalnych może mieć nieprzyjemne konsekwencje. Podanie opcji -s powoduje, że file czyta również argumenty będące plikami specjalnymi urządzeń blokowych i znakowych. Jest to przydatne do określania rodzaju systemu plików w przypadku danych na surowych partycjach dysków, stanowiących pliki specjalne urządzeń blokowych. Opcja ta powoduje również, że file nie zważa na zgłaszany przez stat(2) rozmiar pliku, gdyż w niektórych systemach funkcja ta zgłasza zero dla surowych partycji dysków.

-v, --version

Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.

-z, --uncompress

Próbuje zaglądać do plików skompresowanych.

-Z, --uncompress-noreport

Try to look inside compressed files, but report information about the contents only not the compression.

-0, --print0

Wypisuje znak zerowy "\0" po końcu nazwy plików. Przydatne do zastosowania cut(1) na wyniku. Opcja nie wpływa na separator, który jest w dalszym ciągu wypisywany.

If this option is repeated more than once, then file prints just the filename followed by a NUL followed by the description (or ERROR: text) followed by a second NUL for each entry.

--help

Wyświetla komunikat pomocy i wychodzi.

PLIKI¶

/usr/share/misc/magic.mgc

Domyślna skompilowana lista liczb magicznych.

/usr/share/misc/magic

Katalog zawierający domyślne pliki magiczne.

ŚRODOWISKO¶

The environment variable MAGIC can be used to set the default magic file name. If that variable is set, then file will not attempt to open $HOME/.magic. file adds “.mgc” to the value of this variable as appropriate. However, file has to exist in order for file.mime to be considered. The environment variable POSIXLY_CORRECT controls (on systems that support symbolic links), whether file will attempt to follow symlinks or not. If set, then file follows symlink, otherwise it does not. This is also controlled by the -L and -h options.

ZOBACZ TAKŻE¶

hexdump(1), od(1), strings(1), magic(5)

ZGODNOŚĆ ZE STANDARDAMI¶

Program ten prawdopodobnie wykracza poza definicję FILE(CMD) z definicji interfejsu Systemu V (System V Interface Definition). Wydaje się tak przynajmniej z tego, co można zrozumieć z tamtejszego niejasnego języka... Zachowanie programu jest w większości zgodne z zachowaniem programu z Systemu V o tej samej nazwie. Wersja niniejsza zna więcej magii, więc będzie dawała w wielu wypadkach inne (dokładniejsze) wyniki.

Jedną z istotnych różnic między tą wersją i wersją z Systemu V, jest to, że niniejsza wersja traktuje białe znaki jako separatory, więc spacje w łańcuchach wzorców muszą być chronione. Na przykład,

>10	string	language impress 	(imPRESS data)

w istniejącym pliku magicznym będzie musiało być zamienione na

>10	string	language\ impress	(imPRESS data)

Dodatkowo, w tej wersji, jeśli łańcuch wzorca zawiera odwrotny ukośnik, to musi być on chroniony. Na przykład

0	string		\begindata	Andrew Toolkit document

w istniejącym pliku magicznym będzie musiało być zamienione na

0	string		\\begindata	Andrew Toolkit document

Wersja 3.2 SunOS i późniejsze pochodzące z Sun Microsystems zawierają polecenie file, wywodzące się z polecenia z System V, lecz z pewnymi rozszerzeniami. Ta wersja różni się od Sun-owskiej tylko małymi szczegółami. Zawiera ona rozszerzenie operatora "&", używanego jako np.

>16	long&0x7fffffff	>0		not stripped

KATALOG MAGICZNY¶

Wpisy w pliku liczb magicznych pochodzą z wielu źródeł, głównie z USENET-u i zgłoszone przez różnych autorów. Christos Zoulas (adres poniżej) będzie zbierał dodatkowe lub poprawione wpisy pliku liczb magicznych. Zebrane wpisy będą okresowo dystrybuowane.

The order of entries in the magic file is significant. Depending on what system you are using, the order that they are put together may be incorrect. If your old file command uses a magic file, keep the old magic file around for comparison purposes (rename it to /usr/share/misc/magic.orig).

PRZYKŁADY¶

$ file file.c file /dev/{wd0a,hda}
file.c:   C program text
file:     ELF 32-bit LSB executable, Intel 80386, version 1 (SYSV),
          dynamically linked (uses shared libs), stripped
/dev/wd0a: block special (0/0)
/dev/hda: block special (3/0)

$ file -s /dev/wd0{b,d}
/dev/wd0b: data
/dev/wd0d: x86 boot sector

$ file -s /dev/hda{,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10}
/dev/hda:   x86 boot sector
/dev/hda1:  Linux/i386 ext2 filesystem
/dev/hda2:  x86 boot sector
/dev/hda3:  x86 boot sector, extended partition table
/dev/hda4:  Linux/i386 ext2 filesystem
/dev/hda5:  Linux/i386 swap file
/dev/hda6:  Linux/i386 swap file
/dev/hda7:  Linux/i386 swap file
/dev/hda8:  Linux/i386 swap file
/dev/hda9:  empty
/dev/hda10: empty

$ file -i file.c file /dev/{wd0a,hda}
file.c:      text/x-c
file:        application/x-executable
/dev/hda:    application/x-not-regular-file
/dev/wd0a:   application/x-not-regular-file

HISTORIA¶

Polecenie file istniało w każdym systemie UNIX od przynajmniej wersji Research Version 4 (strona podręcznika man z listopada 1973). Wersja z Systemu V wprowadziła jedną istotną główną zmianę: zewnętrzną listę typów liczb magicznych. Spowolniło to trochę program, lecz uczyniło go bardziej elastycznym.

Program ten, oparty na wersji z Systemu V, został napisany przez Iana Darwina ⟨ian@darwinsys.com⟩ bez zaglądania do innych źródeł.

John Gilmore przerobił mocno ten kod, czyniąc go lepszym niż pierwsza wersja. Geoff Collyer znalazł kilka nietrafności i dostarczył trochę wpisów w pliku liczb magicznych. Zmiana obsługi operatora "&" przez Roba McMahona, ⟨cudcv@warwick.ac.uk⟩, w 1989.

Guy Harris, guy@netapp.com, wykonał wiele zmian w okresie od 1993 do dzisiaj.

Podstawowy rozwój i konserwację w okresie od 1990 do dzisiaj prowadzi Christos Zoulas ( ⟨christos@astron.com⟩).

Zmodyfikowany przez Chrisa Lowtha, ⟨chris@lowth.com⟩, w 2000: Obsługa opcji -i powodującej wyprowadzanie łańcuchów typów MIME oraz korzystającej z alternatywnego pliku liczb magicznych i wbudowanej logiki.

Zmodyfikowany przez Erica Fischera ( ⟨enf@pobox.com⟩), w lipcu 2000, aby rozpoznawał kody znaków i próbował zidentyfikować język plików nie-ASCII.

Zmodyfikowany przez Reubena Thomasa ⟨rrt@sc3d.org⟩, w latach 2007-2011, w celu poprawy obsługi MIME, połączenia magii MIME i nie MIME, obsługi zarówno katalogów jak i plików magicznych, zaaplikowania wielu poprawek błędów, zaktualizowania i poprawienia sporej części magii, poprawienia systemu budowania, dokumentacji i przepisania podpięć Pythona w czystym Pythonie.

Lista osób, które wniosły wkład do katalogu "magic" (pliki magiczne) jest za długa, aby ją tu przytaczać. Wiecie kim jesteście; dziękujemy. Wiele osób jest wspomnianych w plikach źródłowych.

NOTKA PRAWNA¶

Copyright (c) Ian F. Darwin, Toronto, Canada, 1986-1999. Na standardowej licencji Berkeley Software Distribution, znajduje się ona w pliku COPYING, w katalogu źródeł.

Pliki tar.h i is_tar.c zostały napisane przez Johna Gilmore'a, a pochodzą z jego ogólnie dostępnego programu tar(1) i nie podlegają powyższej licencji.

RETURN CODE¶

file returns 0 on success, and non-zero on error.

BŁĘDY¶

Please report bugs and send patches to the bug tracker at http://bugs.gw.com/ or the mailing list at ⟨file@mx.gw.com⟩ (visit http://mx.gw.com/mailman/listinfo/file first to subscribe).

DO ZROBIENIA¶

Naprawić wyjście, dzięki czemu testy flag MIME i APPLE nie będą potrzebne wszędzie, a rzeczywiste wyjście byłoby tworzone tylko raz w jednym miejscu. Wymaga odpowiedniego projektu. Sugestia: wypychaj prawdopodobne wyniki na listę i użyj ostatniej wartości z listy (powinna być najdokładniejsza) lub użyj wartości domyślnej, jeśli lista jest pusta. Nie powinno to spowolnić obliczeń.

The handling of MAGIC_CONTINUE and printing \012- between entries is clumsy and complicated; refactor and centralize.

Some of the encoding logic is hard-coded in encoding.c and can be moved to the magic files if we had a !:charset annotation

Kontynuować likwidację wszystkich błędów. System BTS Debiana jest tu dobrym źródłem.

Store arbitrarily long strings, for example for %s patterns, so that they can be printed out. Fixes Debian bug #271672. This can be done by allocating strings in a string pool, storing the string pool at the end of the magic file and converting all the string pointers to relative offsets from the string pool.

Dodać składnię do względnych przesunięć po bieżącym poziomie (bug Debiana #466037).

Sprawić, by działała opcja -ki, tzn. podawanie wielu typów MIME.

Add a zip library so we can peek inside Office2007 documents to print more details about their contents.

Dodać opcję do wypisywania URL-i źródeł opisów plików.

Połączyć przeszukiwania skryptów i dodać metodę na powiązanie nazw plików wykonywalnych z typami MIME (wartość magiczna do !:mime która spowodowałaby wyszukanie wynikowego łańcucha w tabeli). Dzięki temu uniknęłoby się dodawanie tych samych wartości magicznych dla każdego nowego interpretera hash-bang.

When a file descriptor is available, we can skip and adjust the buffer instead of the hacky buffer management we do now.

Naprawić “name” i “use” aby pilnowały spójności w chwili kompilacji (zduplikowane “name”, “use” wskazujące na niezdefiniowaną “name”). “name” / “use” powinny być efektywniejsze poprzez utrzymywanie posortowanej listy nazw. Wdrożyć i udokumentować ^ jako specjalny przypadek do zmieniania kolejności bajtów w parserze, dzięki czemu nie wymagałoby to cytowania.

If the offsets specified internally in the file exceed the buffer size ( HOWMANY variable in file.h), then we don't seek to that offset, but we give up. It would be better if buffer managements was done when the file descriptor is available so move around the file. One must be careful though because this has performance (and thus security considerations).

DOSTĘPNOŚĆ¶

Najnowszą oryginalną wersję programu tego autora można pobrać z anonimowego ftp z ftp.astron.com, z katalogu /pub/file/file-X.YZ.tar.gz.

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net